Toporowy Staw Niżni jest jeziorem tatrzańskim znajdującym się na wale morenowym, w zachodniej części Doliny Suchej Wody Gąsienicowej, w niedalekiej odległości od Drogi Oswalda Balzera, poniżej Toporowego Stawu Wyżniego. Jezioro zlokalizowane jest na wysokości 1089 m n.p.m. Jezioro ma częściowo brzegi bagniste i w wolnym tempie zaczyna zanikać. Jego powierzchnia wynosi 0,617 ha, ma on 185,5 metra długości, 51,3 metra szerokości, a jego głębokość szacowana jest na około 6 metrów.

Jest to najniżej położone jezioro w Tatrach po polskiej stronie. Nad brzegami Toporowego Stawu Niżniego występuje wiele rzadkich gatunków roślin takich jak między innymi widlicz Isslera, bagno zwyczajne czy odkryta w pierwszy raz w Tatrach w roku 1951 jeżogłówka pokrewna. Zarówno Toporowy Staw Niżni jak i Toporowy Staw Wyżni charakteryzują się bardzo bogatym życiem organicznym. To zaś ma związek z niską wysokością n.p.m. w stosunku do innych jezior tatrzańskich i w niską wysokością w ogóle. W roku 1996 Młynarski i Zemanek w taki sposób napisali o jeziorze "charakteryzuje się najbujniejszym życiem organicznym tak fauny jak i flory spośród wszystkich stawów w polskiej części Tatr”. Można znaleźć tam między innymi salamandrę plamistą, traszkę zwyczajną, karpacką oraz górską, kumaka górskiego, a także ropuchę szarą i żabę trawną. Toporowy Staw Niżni (jak tównież Wyżni) znajduje się na terenie, który został objęty ścisłą ochroną. Wobec tego do jeziora nie wiedzie żaden ze szlaków turystycznych.