Zmarzły Staw Gąsienicowy nierzadko nazywa się również Zmarzłym Stawem pod Zawratem. Jest on niewielkich rozmiarów jeziorkiem tatrzańskim położonym na wysokości 1788 m n.p.m. Znajduje się ono we wschodniej części Doliny Gąsienicowej, w kotle skalnym pod ścianą Małego Koziego Wierchu, u wylotu Dolinki Koziej, na terenie polskich Tatr Wysokich. Jest to jezioro o powierzchni 0,28 ha, ma ono długość 77 metrów oraz szerokość 50 metrów, jest głębokie na 3,7 metra. W czasie zimy Zmarzły Staw Gąsienicowy zamarza do dna, a lód oraz kra utrzymują się nawet do późnego lata. Staw ten jest zamarznięty przez większość roku, a taje zazwyczaj w czerwcu i w lipcu. Na temat tegoż jeziora w roku 1865 Michał Bałucki pisał, że "Jest to może najdziksza ustroń w Tatrach – wszelkie życie tu ustało i zamarło". Zmarzły Staw Gąsienicowy pojawia się także w sztuce malarskiej takich artystów jak między innymi Wojciech Gerson i słynny Stanisław Witkiewicz, a pisali o nim Franciszek Henryk Nowicki i Felicjan Faleński. Nieco powyżej jeziora, w niedalekiej odległości od szlaku na Kozią Przełęcz mieści się nieduże źródełko oraz kilka koleb. Jedna z nich została poszerzona w roku 1880 przez Towarzystwo Tatrzańskie po to, aby mogła ona spełniać rolę tymczasowego schronu dla turystów.